می خواهم/نمی خواهی...

گاهی همینطوری بی هوا ناگهانی

دلت تنگ می شود...

دلتنگ آدمهایی می شوی که

اگر بخواهند هم نمی توانند  در زندگیت باشند

اگر بخواهی هم نمی توانی در زندگیشان باشی

اگر بخواهند و بتوانند هم نمی خواهی که در زندگیت باشند

اگر بخواهی و بتوانی هم نمی خواهند در زندگیشان باشی

زندگی به طرز عجیبی پر از ناخواسته ها شده و نمی دانم چرا یکی پیدا نمی شود که هم تو بخواهی و هم او بخواهد و هم تو بتوانی و هم او بتواند...

انگار چرخ زندگی با همین می خواهم و نمی خواهد ها می چرخد!

کسی چه می داند شاید اگر این همه خواستن و نتوانستن و ناخواسته توانستن ها نبود، دیگر هیچ کس انگیزه ای برای ایجاد تغییرات بزرگ در خودش و زندگی اش پیدا نمی کرد...

 به گمانم طبیعت حق دارد اینگونه در ستیز با خودش باشد وگرنه من اینک این همه دلتنگ تو نبودم...

دلتنگی هم برای خودش عالمی دارد...

---

پ.ن: اصلاً تقصیر خاطرات و تصاویر خوب و زیبایی است که از خودت به جا گذاشته ای و  فراموش نمی شوی...

حرفی بزن...چیزی بگو... سطری بنویس...شاید تو هم دلتنگ من باشی...

 

خط سوم...